🏈 Filmy Z Lat 70

Mamy dla Was końską dawkę humoru. W tym miesiącu w cyklu „Z czego śmieją się sąsiedzi” pokażemy kultowe czechosłowackie komedie. Kochamy czeski żart, ten sty Kino polskie jest niezwykle bogate i na przestrzeni lat wydało wiele arcydzieł. Każdy jego okres miał indywidualny charakter i można mówić o dominujących nurtach, jednak zawsze w obrębie rodzimej kinematografii funkcjonowało wiele różnych spojrzeń i stylistyk. Poniżej przedstawiam wybór 20 najciekawszych polskich filmów nakręconych w latach 70. – epoce, gdy opadł już kurz po upadku Polskiej Szkoły Filmowej, a cenzura działała coraz mocniej. Był to zarazem czas, który przyniósł inny, niezwykle ważny nurt filmowy – Kino Moralnego Niepokoju. Wybór był niezwykle trudny, chciałem jednak, by prezentowane zestawienie było możliwie przekrojowe i ukazywało różnorodność artystyczną polskiego kina tamtych lat. Nałożyłem na siebie pewne ograniczenia co do wyboru, dlatego też na pewno listę można by uzupełnić o kolejne tytuły. Moim celem nie było jednak obiektywne ocenienie dorobku polskich twórców w latach 70., ale raczej szerokie spojrzenie na ówczesną twórczość filmową najwyższej Chłopi, 1973 – Jan RybkowskiPodobne wpisyEkranizacja monumentalnej, złożonej literacko powieści Władysława Reymonta była zadaniem bardzo trudnym, przede wszystkim ze względu na nieprzekładalność wielu walorów książki na język kina. Zdając sobie z tego sprawę, Jan Rybkowski postawił przede wszystkim na naturalizm i skrupulatny portret wiejskiego życia wsi Lipce. Efektem tego wysiłku jest dokładna adaptacja opisanej przez Reymonta historii, zachowująca większą część klimatu i podtekstów pierwowzoru. Rybkowski z odpowiednim pietyzmem podszedł do realiów realizacyjnych, dzięki czemu aktorzy tacy jak Ignacy Gogolewski, Władysław Hańcza czy Emilia Krakowska wtapiają się idealnie w brudną, wiejską rzeczywistość, a całość spełnia swoje główne zadanie, wyznaczone przez Reymonta – ukazanie trudu egzystencji tytułowych chłopów i pozbawione romantyzmu spojrzenie na realia ich życia. Chłopi to powolne, przemyślane kino śledzące rytm wiejskiego życia i bez publicystyki czy moralizatorstwa ukazujące ludzkie zmagania. Gwoli ścisłości, film ten znalazł się na mojej liście nieco „na kredyt” – choć ma wszystkie wymienione walory, tak naprawdę wrażenie robi docelowa jego forma, czyli trzynastoodcinkowy serial telewizyjny, o łącznym czasie ponad 10 godzin, w pełni ukazujący rozmach produkcji i pozwalający wybrzmieć wszystkim zawartym w niej Nie ma róży bez ognia, 1974 – Stanisław BarejaW czasach, gdy powstawały, filmy Stanisława Barei były wyśmiewane i deprecjonowane jako pusta rozrywka, pozbawiona ambicji i jakości. Dziś jednak jego filmy wymienia się jednym tchem jako klasykę polskiego kina, w którym reżyser ten zapisał się jako błyskotliwy satyryk-obserwator, piętnujący absurdy epoki. Pomimo oczywistego waloru krytycznego wobec ówczesnego ustroju społeczno-politycznego filmy Barei bywają również po prostu znakomitymi komediami. Tak jest w przypadku Nie ma róży bez ognia, brawurowej, absurdalnej komedii pomyłek ze znakomitym Jackiem Fedorowiczem w roli głównej i jeszcze lepszym Jerzym Dobrowolskim w roli Jerzego Dąbczaka – personifikacji PRL-owskiego cwaniactwa i krętactwa. Nie ma róży bez ognia, opowiadające historię niefortunnych prób przeprowadzki młodego małżeństwa do wielkopłytowego bloku, sabotowanych przez byłego męża kobiety, jest zarówno bystrą satyrą, jak i świetnie napisaną komedią, łączącą skeczowe scenki w klarowną i przekonującą całość. Obok Misia jest to także moim zdaniem najlepszy film Barei, w którym najbardziej widać talent i warsztat reżysera oraz jego rękę do aktorów. Nevíš, na co koukat? Podívej se na filmové a seriálové tipy z kategorie Filmy z 70. let. Vyber film. Přihlášení 100 – 76 75 – 51 50 – 41 40 – 31 30 – 21 20 – 11 10 – 1 Suplement do rankingu50. Lokator The Locataire / The Tenant 1976, reż. Roman Polański, w rolach głównych: Roman Polański, Isabelle AdjaniNajbardziej niepokojący film o popadaniu w chorobę psychiczną. Pierwszy raz oglądałem ten tytuł siedząc jeszcze na nierozpakowanych kartonach zaraz po przeprowadzce do nowego mieszkania w kamienicy. Nie polecam. Na długo pozostaje w pamięci genialna muzyka Sarde’a no i postać Trelkovskyego w którą wcielił się sam reżyser. Znakomite studium schizofrenii. [Witold Wojciechowski]Lokator jest też filmem o konformizmie i buncie, co ilustruje przemiana wewnętrzna głównego bohatera. Trelkowski na samym początku filmu sprawia wrażenie człowieka, który nie lubi się wychylać. Jest sympatyczny i naiwny zarazem, np. dając jałmużnę bezdomnemu, który nawet nie okazuje wdzięczności. Otoczenie narzuca mu swoją wolę, którą protagonista akceptuje – np. gdy w kawiarni codziennie rano podają mu gorącą czekoladę, której wcale nie zamawiał, lub sprzedają papierosy marki Marlboro, których Trelkowski nie pali. Jego frustracja narasta, by w końcu znaleźć ujście w pogłębiającej się nerwicy i radykalnej zmianie osobowości. Odtąd postać Polańskiego staje się stanowcza i buntownicza. Stara się nie popadać w konformizm, aby nie zatracić swojej osobowości. Jednak indywidualizm przegrywa w głównym bohaterze i Trelkowski wreszcie, w pełnym makijażu i sukience Simone Choule, skacze z okna. [Miłosz Drewniak, fragment analizy]49. Ucieczka gangstera The Gateway 1972, reż. Sam Peckinpah, w rolach głównych: Steve McQueen, Ali MacGraw, Ben JohnsonPrawdziwy twardziel nie ucieka tylko podejmuje walkę, ale gdy w grę wchodzą pieniądze (i kobieta) można nieco nagiąć zasady by zwyciężyć i zdobyć to czego się pragnie. Gdy westerny zaczęły tracić popularność Sam Peckinpah przeniósł się do współczesności, by pokazać że prawo pięści i rewolweru obowiązuje także w obecnych czasach. Powstało widowisko, które dostarcza rozrywki, ale i uświadamia jaką wielką moc ma gotówka, dla której ludzie gotowi są pozabijać się nawzajem. [Mariusz]W tym ekspresyjnym, pełnym widowiskowych scen akcji filmie, będącym protoplastą współczesnych “akcjonerów” (scenarzystą “Ucieczki…” był Walter Hill – dziś niekwestionowany mistrz hollywoodzkiego “action cinema”), McQueen i Ali McGraw (ówczesna żona McQueena) stworzyli postacie będące alternatywą dla małżeństwa z “Nędznych psów”. Mimo zdrady, gangster – McQueen nie porzuca swej żony, po wybuchu furii zrozumie i zaakceptuje motywy jej postępowania. Często filmy Peckinpaha stawiano jako przykład twórczości kontestatorskiej, charakterystycznej dla upolitycznionego kina lat 70. Wydaje się jednak, że kino twórcy “Nędznych psów” wymyka się prostym określeniom i schematom. Pomimo faktu, że w “Ucieczce gangstera” bohaterowie walczący z prawem, uciekają przed wymiarem sprawiedliwości, paradoksalnie swą buntowniczą postawą potwierdzają trwałość małżeńskich przyrzeczeń. [Piotr Kletowski, fragment filmografii Peckinpaha]48. Suspiria 1977, reż. Dario Argento, w rolach głównych: Jessica Harper, Alida Valli, Joan Bennett, Udo KierMój ukochany film wszech czasów i jednocześnie horror, od którego zacząłem na poważnie interesować się tym gatunkiem. Przez lata wracałem do niego wielokrotnie i za każdym razem odkrywałem coś nowego, coś, co mi wcześniej umykało, a jednocześnie dopełniało arcydzieło w reżyserii Daria Argento – wizjonera, który wpakował w „Suspirię” całą swoją duszę i nie nakręcił już później nic równie idealnego. Tymczasem „Suspiria” to – pomimo fabularnej prostoty – jeden z najbardziej misternych, złożonych i sugestywnych horrorów w całej historii kina. Wszystkie elementy budowy dzieła filmowego Argento układa tak, by w pracując w perfekcyjnej symbiozie tworzyły nastrój grozy totalnej, wszechogarniającej i – co może najważniejsze – działającej w sposób podświadomy, podskórny, trudny do racjonalnego wytłumaczenia. Począwszy od pierwszej sceny, w której za główną bohaterką ze złowieszczym łoskotem zamykają się drzwi lotniska, aż do spektakularnego finału „Suspiria” jest znakomitym onirycznym horrorem wypełnionym scenami skomponowanymi z prawdziwą maestrią. Nie było i raczej nigdy nie będzie drugiego takiego filmu. [Motoduf]W tym filmie nie należy dopatrywać się logiki, ponieważ się jej nie znajdzie. Film należy do tzw. „kina poezji”, którego Dario Argento jest głównym reprezentantem. Baśniowy, liryczny i upiorny film elektryzuje i wciąga, a hipnotyzująca muzyka i jaskrawe kolory kreują niepowtarzalną aurę, która czyni z tego filmu prawdziwe dzieło sztuki. Fabuła jest tylko pretekstem, gdyż siła filmu tkwi w unikatowej, jedynej w swoim rodzaju oprawie wizualnej. [Mariusz]Legendarna, choć w Polsce znana przez długi czas jedynie z pirackich wersji oraz sławy, jaką zyskała na Zachodzie, „Suspiria” Daria Argento uchodzi za jego najlepszy horror. Wizualnie jest to majstersztyk – atakujące widza (i bohaterkę) wściekle jaskrawe kolory oraz cudaczna scenografia przyprawiają o zawrót głowy i dezorientację. Czy to świat zwariował, czy oglądamy sen chorego psychicznie daltonisty? Do tego dochodzi wspaniała, przerażająca ścieżka dźwiękowa zespołu Goblin, z powtarzającym, niczym mantrę, wiele wyjaśniającym słowem „Witch” (Wiedźma). [Crash, fragment opisu sequeli]47. Dopaść Cartera Get Carter 1971, reż. Mike Hodges, w rolach głównych: Michael Caine, Ian Hendry, Britt Ekland, John Osborne, Bryan MosleyBrytyjskie kino zemsty w najlepszym wydaniu. Kultowa i wciąż będąca punktem odniesienia dla prawdziwych oraz ekranowych kryminalistów rola Michaela Cane’a. Świetny dramat gangsterski z niepodrabialnym klimatem, o czym przekonał się sam Sylvester Stallone, na którego remake najlepiej spuścić zasłonę milczenia. Solidne, przeszyte czarnym humorem, męskie do cna kino, w którym jedynie trzy rzeczy mogą przyprawić dziś o zgrzytanie zębami: okulary Erica Paice’a, drętwa atmosfera lokalnej dyskoteki w jednej ze scen oraz strasząca facjatą Doreen. Cała reszta to jednak nadal doskonale oglądające się dwie godziny z gatunku ‘sam przeciw wszystkim’. [Mefisto]Michael Caine jako klasyczny angielski twardziel z klasą, niewzruszonym wyrazem twarzy, strzelbą i sarkastycznym poczuciem humoru. Jeżeli ktoś widział popłuczyny ze Slyem niech o nich zapomni i obejrzy tego klasyka a tytuł Dopaść Cartera zacznie kojarzyć się z prawdziwie męskim kinem. [Sonny Crockett] Brytyjski oryginał z 1971 roku, uznawany jest zarówno przez krytyków jak i widzów za jeden z najlepszych (o ile nie najlepszy) angielski film gangsterski. To znakomite kino zemsty. Oszczędne w formie, proste, ale ze świetnym klimatem. Michael Caine, świetnie prowadzony przez reżysera stworzył jedną z najbardziej wyrazistych postaci w swojej karierze. Jest zimny, bezwzględny, lecz niepozbawiony humoru (jak to Anglik). Rozterki moralne to dla niego obcy zwrot. [Tomashec, fragment analizy remake’ów]46. Sieć Network 1976, reż. Sidney Lumet, w rolach głównych: Faye Dunaway, William Holden, Peter Finch, Robert Duvall, Wesley Addy, Ned Beatty, Beatrice StraightNigdy świat telewizji nie został pokazany w tak przerażający sposób. Znakomite kino z niesamowitym aktorstwem nawet w najmniejszych epizodach. Jeśli ktoś w to nie wierzy niech zobaczy porażający monolog Neda Beatty, albo Beatrice Straight, której wystarczyło niecałe 6 minut by za swą rolę zgarnąć Oscara! [Pegaz]Wojewódzki, Olejnik, Drzyzga… Ten film, to dowód na to, że wszystko już było. [Hitori Okami]Sposób opowiadania tej historii, jej przekaz, aktorstwo i przede wszystkim, bezbłędne dialogi, wynoszą go na półkę z napisem “rewelacyjne” – nawet pomimo słabszych elementów. “Network” widziałem w ubiegłym roku dwa razy i za każdym razem wywierał na mnie ogromne wrażenie. Przymykam oko na naciąganą psychologię postaci i rzekomą archaiczność. [nawrocki, wypowiedz z forum]45. Halloween 1978, reż. John Carpenter, w rolach głównych: Jamie Lee Curtis, Donald Pleasance, Nick CastleOjciec chrzestny wszystkich slasherów. Dobra, były już jakieś Czarne Święta, Krwawe Walentynki, czy inne święta dziękczynienia, ale to dopiero Halloween pokazał, jak się powinno robić takie filmy. Wzór dla późniejszych piątków trzynastego i koszmarów z ulicy Wiązów i jeden z najlepszych filmów Carpentera. [materatzowy]W 1963 roku Michael Myers zabija swą siostrę. Piętnaście lat później ucieka z zakładu psychiatrycznego i wraca do swego rodzinnego miasteczka, Haddonfield. Tutaj pozbawiony jakichkolwiek uczuć, “wcielone zło”, zabija z zimną krwią kolejne osoby w swoim domu. Próbuje mu się przeciwstawić jedynie Laurie Strode. Z pomocą spieszy jej dr Sam Loomis, będący lekarzem Michaela od piętnastu lat, jako jedyny mogący powstrzymać Myersa. Obraz, który wstrząsnął amerykańską kinematografią, ukazując wydarzenia jednej nocy w tak sugestywny sposób. Na film składają się: znakomity klimat, trzymający w napięciu do samego końca, kapitalny debiut Jamie Lee Curtis oraz niepowtarzalna muzyka autorstwa samego Johna Carpentera. “Halloween” to jednocześnie kanon podgatunku horroru o wdzięcznej nazwie “slasher”. [Tomashec, fragment opisu sequeli]44. Pojedynek na szosie Duel 1971, reż. Steven Spielberg, w rolach głównych: Dennis Weaver, 1955 Peterbilt 281Debiut Stevena Spielberga na dużym ekranie, mimo że na początku z myślą o małym. Bogu ducha winny kierowca sedana kontra psychopatyczny kierowca ciężarówki. Niezwykle trzymający w napięciu film, po którym trzykrotnie zastanowimy się, zanim zabierzemy się za wyprzedzanie jakiejś ciężarówki. Wielkie kino, za niewielkie pieniądze, plus najstraszniejsza ciężarówka w historii kina. [Lawrence]Ten film oglądałem 10-tki razy i za każdym razem czuję to samo napięcie co za pierwszym razem. Mistrzowska robota Spielberga. [Witold Wojciechowski]Od “Pojedynku na szosie” widownia miała wyraźnie ukierunkowane wymagania dotyczące Spielberga. Oczekiwano cudów, tak skąpo dzielonych przez ówczesnych luminarzy Hollywoodu. Planowany jako skromny film telewizyjny, pełnometrażowy debiut Stevena Spielberga dowiódł niezwykłej inwencji wizualnej i dramaturgicznej twórcy, który już na początku swej kariery jasno ukazał, że kino to żywioł, nad którym potrafi bezbłędnie panować. [Adi, fragment recenzji]43. Dzień Szakala The Day of the Jackal 1973, reż. Fred Zinnemann, w rolach głównych: Edward Fox, Terence Alexander, Michel Auclair, Alan Badel, Tony BrittonW filmie praktycznie nie ma muzyki, scen akcji jest niewiele, bohaterowie nie wypluwają z siebie słownych wiązanek, nie kozaczą przed kamerą scenografia jest szara i surowa, realizacja jest tak “anty-cool” jak się da. Ach, byłbym zapomniał, film trzyma w napięciu przez bite dwie godziny, a tytułowy Szakal to najbardziej charyzmatyczny hitman jaki pojawił się na celuloidowej taśmie. Polecam również pierwowzór, czyli książkę Fredericka Forsytha. [Phlogiston]Zasłużony reżyser Fred Zinnemann (4 Oscary na 9 nominacji), twórca głównie dramatów, niespodziewanie udowodnił, że znakomicie sobie radzi również z czysto sensacyjnym kinem. W 1973 roku nakręcił thriller, który w kategorii “polowanie na zabójcę” nie ma sobie równych do dziś. “Dzień Szakala” to stylowe, rewelacyjnie poprowadzone, wzorcowe kino sensacyjno-kryminalne, osadzone w realiach Francji lat 60. Powieść będącą pierwowzorem filmu Frederick Forsyth podzielił na trzy części: anatomię spisku, pościgu i mordu, i taka też jest ekranizacja. Z anatomiczną precyzją przedstawiono wszystkie aspekty planowania zamachu przez Szakala, jak i śledztwa tropiącego go Lebela, a wszystko to stale na wysokich obrotach i bez wytchnienia, trzymający za gardło wyścig z czasem aż do samego finału. Sam Szakal to kapitalna postać, perfekcjonista w swym zawodzie, kawał drania, ale z gatunku tych, którym się kibicuje (bez dwóch zdań życiowa rola Edwarda Foxa), lecz komisarz Lebel (wybitny Michael Lonsdale), z pozoru safanduła, to wcale nie inspektor Clouseau, tylko najlepszy francuski śledczy i dlatego ich pojedynek jest pod każdym względem pasjonujący. “Dzień Szakala” śmiało określam mianem dreszczowca doskonałego, dla mnie jest to w swoim gatunku film idealny. [Cassel]Perfekcyjne skonstruowany scenariusz, trzymający w napięciu od początku do końca. Im bliżej finału jesteśmy, tym częściej zaczynamy obgryzać paznokcie. Ten film wręcz męczy tym, jak bardzo wciąga, brak w nim przestojów i dłużyzn. Do tego sama postać Szakala. Przykład tego, że antagonista może być lubiany i dopingowany. Budzi sympatię i chcemy, żeby mu się udało. Życiowa rola Edwarda Foxa. [Arahan]Klasyka – dosłownie i w przenośni. Jeden z tych filmów, które zdają się lecieć w telewizji praktycznie codziennie, ale które mimo to ogląda się niemal za każdym razem. I za każdym razem fascynuje, bo jest to film właściwie doskonały, bez jakichkolwiek większych wad, które spędzałyby nam sen z powiek. Film z doskonałym klimatem i, co ważniejsze, bezbłędnie zagrany, z Edwardem Foxem po jednej i Michaelem Lonsdalem po drugiej stronie barykady – i nie wiadomo, któremu kibicować bardziej, bo obaj równie mocno fascynują! Oparty o równie ekscytującą powieść Fredericka Forsytha, film Freda Zinnemanna (dodajmy, iż jeden z ostatnich) stanowi jedną z najlepszych adaptacji literackich i dowód na to, że obraz potrafi tchnąć w słowa nową jakość, nie zatracając przy tym ducha oryginału. Nie wiem, czy wśród 40 milionów Polaków jest ktoś, kto jeszcze nie widział tego dzieła, ale jeśli jest, to nie powinien dłużej zwlekać… [Mefisto]42. Papillon 1973, reż. Franklin J. Schaffner, w rolach głównych: Steve McQueen, Dustin HoffmanSteve McQueen to prawdziwy twardziel i znakomity aktor. Te cechy najlepiej zostały wykorzystane w dramacie więziennym będącym biografią Henriego Charriere’a zwanego Motylkiem (Papillon). To dzięki rewelacyjnej kreacji McQueena można uwierzyć w niezwykły upór, determinację i wytrwałość głównego bohatera, który marzy o wolności i to marzenie stara się realizować. Opromieniony oscarowym triumfem „Pattona” Franklin J. Schaffner przygotował kolejne zapierające dech w piersiach epickie i poruszające widowisko. „Papillon” to nie tylko opowieść o człowieku pragnącym wolności, ale także historia niezwykłej przyjaźni dwóch odmiennych charakterów: odważnego i wytrwałego Papillona z niepozornym i zagubionym fałszerzem pieniędzy (w tej roli Dustin Hoffman, dla którego lata 70. to był najlepszy okres w karierze). [Mariusz]Jeden z filmów, z którymi przyszło mi się zapoznać tuż przed plebiscytem. Po seansie “Papillon” stał się dla mnie produkcją, którą mogę śmiało umieścić na podium filmów o tematyce więziennej. Naprawdę świetnie zrealizowany film ze znakomitą grą McQueena i Hoffmana i wyśmienitą historią. [Sephiroth]Rewelacyjny film, ukazujący bestialstwo ludzkie. Jak na 150-minutowy film, ogląda się go z ciekawością i bez znużenia. Znakomite role McQueena i Hoffmana. [Robert]41. Pojedynek The Duellists 1977, reż. Ridley Scott, w rolach głównych: Harvey Keitel, Keith Carradine, Robert Stephens, Jenny RunacreDoskonały debiut Scotta. “Pojedynek” w warstwie fabularnej to niemal banał, spotkanie dwóch silnych charakterów w osobie Armanda d’Hubert (Keith Carradine) oraz Gabriela Feraud (Harvey Keitel), absurdalna zniewaga a dalej to już seria pojedynków na broń białą w różnych momentach Historii. Pojedynków które po dziś dzień imponują realistycznym podejściem do zagadnienia fechtunku, nikt tu nie wymachuje szablą z uśmieszkiem na twarzy, po szermierzach widać wysiłek jaki kosztuje każde pchnięcia, natarcie, obrona, każdą kropla potu i krwi. Do tego nakręcono to wg starej dobrej szkoły bez rwanego montażu, ujęc trwających ułamek sekundy. Imponuje zresztą cała otoczka wizulana: kostiumy, plenery, scenografia, rekwizyty. Dla mnie film doskonały choć napewno nie dla każdego osoba która nie łapie atmosfery może narzekać na dłużyzny i rwaną narrację ale jeżeli klimat wciągnie to koniec filmu pojawi się niespodziewanie i pojawi się żal że film nie trwał dłużej. [Sonny Crockett]Najbardziej realistyczne pojedynki na broń białą w historii kina cudownie sfotografowane w opowieści o szaleństwie schowanym pod płaszczykiem honoru. Najlepszy film Ridleya Scotta. [simek]Film z gatunku “wszyscy słyszeli, mało kto oglądał”. Jak dla mnie, najmądrzejsze i najbardziej dojrzałe dzieło Scotta, które nie ustępuje w niczym Alienom czy innym Blade Runnerom. Rewelacyjne studium obsesji i wyniszczającej, powiedzmy, rywalizacji, bijące na łeb choćby podobny tematycznie Prestiż. Wspominana wyżej konstrukcja narracyjna jest wbrew pozorom przemyślana i diabelnie konsekwentna: Ridley nie kreśli tła historyczno-obyczajowego, nie skupia zbytnio się na losach bohaterów – fabuła ma konstrukcję epizodyczną, ukazując kluczowe momenty wieloletniej konfrontacji. Realizacja, chociaż momentami mocno teatralna (sceny w Rosji), jak najbardziej daje radę: zdjęcia są rewelacyjne, muzyka świetna. Role Carradine’a i Keitela genialne. Wspaniały film. [jarod, wypowiedz z forum]100 – 76 75 – 51 50 – 41 40 – 31 30 – 21 20 – 11 10 – 1 Suplement do rankingu Modny makijaż z lat 70. – makeup w stylu dekady. W latach 70. dominowały dwie wersje makijażu. Pierwszą z nich określa się jako make-up no make-up, czyli bardzo delikatny, zdominowany przez naturalne kolory, który ma za zadanie jedynie lekko podkreślić urodę. Ten trendy wziął się od hipisek, które przeważnie w ogóle
Z parkingu w pobliżu więzienia w Chełmie (Lubelskie) zniknął motorower. Monitoring zarejestrował mężczyznę, który zabrał jednoślad i się z nim oddalił. Jeden z policjantów rozpoznał 70-latka na filmie. Dzięki temu namierzono mężczyznę. Ten prowadził motorower, idąc pieszo. Nie odpalił go, bo nie miał kluczyków. W środę (21 lipca) po godzinie policjanci dostali zgłoszenie, że z parkingu obok zakładu karnego przy ulicy Kolejowej w Chełmie zniknął motorower. - Potencjalnego sprawcę wytypował policjant, który rozpoznał go podczas przeglądania monitoringu. Mundurowi udali się do jednej z miejscowości w gminie Ruda Huta, gdzie ten prawdopodobny sprawca miał zamieszkiwać – mówi komisarz Ewa Czyż z Komendy Miejskiej Policji w Chełmie. Policjanci zauważyli 70-latka gdy prowadził motorower do swojego miejsca zamieszkania (zdjęcie ilustracyjne) ShutterstockJechać nie mógł, bo nie miał kluczykówJadąc na miejsce, mundurowi zauważyli 70-letniego mężczyznę prowadzącego skradziony jednoślad. - Wpadł w pobliżu swojego miejsca zamieszkania. Przeszedł z motorowerem kilkanaście kilometrów. Nie odpalił go, bo nie miał kluczyków. Mógł jednak manewrować pojazdem, bo ten – jak relacjonował nam właściciel - nie miał blokady kierownicy – opowiada przy sobie cudze dokumenty 70-latek tłumaczył mundurowym, że zabrał motorower, bo miał się dowiedzieć, że "był niczyj".- Mężczyzna usłyszał już zarzut kradzieży. Grozi mu do pięciu lat pozbawienia wolności. Dodatkowo 70-latek miał przy sobie cudze dokumenty: dowód osobisty i legitymację rencisty. To, w jaki sposób wszedł w posiadanie tych dokumentów, jest jeszcze wyjaśniane – zaznacza kom. zdjęcia głównego: Shutterstock
Najlepsze filmy przygodowe z lat 80. w polskiej ofercie Netflixa Szalone przygody, odważni bohaterowie, nietypowe sytuacje i niebezpieczeństwa? To scenariusz na dzisiaj, jeśli wybierzesz jeden z filmów przygodowych dostępnych na Netflixie.
Starsza Afroamerykanka w parku miejskim zgina biceps – Stockowy materiał wideoStarsza Afroamerykanka w parku miejskim zgina biceps - Zbiór materiałów filmowych royalty-free (70-79 lat)OpisA senior African-American woman in her 70s standing in a city park on the waterfront wearing workout clothing. She is ready to exercise, wearing a headband and tank top, standing with her hands on her hips, smiling at the camera and flexing her kluczowe70-79 lat Wideo,Afroamerykanin Wideo,Aktywni seniorzy Wideo,Aktywny tryb życia Wideo,Biceps Wideo,Budynek z zewnątrz Wideo,Czas rzeczywisty Wideo,Dorosły,Duma - Pozytywne emocje Wideo,Dzielnica nadbrzeżna Wideo,Film - Obraz filmowy Wideo,Format HD Wideo,Girl Power- powiedzenie angielskie Wideo,Horyzontalny Wideo,Jasno oświetlony Wideo,Jedna osoba Wideo,Ludzie Wideo,Miejsce na tekst Wideo,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat beztantiemowych materiałów wideo lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami wideo. Velká filmová sedmdesátka – 70mm filmy a kina v Československu. Pomyslným Svatým grálem diváků vyžadujících nejvyšší možnou obrazovou a zvukovou kvalitu jsou filmy promítané z původní 70mm kopie. K výlučnosti projekce filmů v této podobě, zdá se, přispívá nadvláda digitálního obrazu, stejně jako skutečnost Lata 50. i 60. to bardzo charakterystyczny okres w modzie i designie. Stąd nawet dziś do tych dwóch dekad wracamy z sentymentem. W tym rankingu zebrałam najlepsze filmy, których akcja rozgrywa się w tym czasie. Znalazły się w nich pozycje, które najlepiej oddają styl tych dwóch dekad. Filmów, których akcja rozgrywa się w latach 50. i 60., jest naprawdę dużo. Dla współczesnych filmowców często jest to okres sentymentalnych powrotów. Jest to w końcu czas przed cyfrową i internetową rewolucją, kiedy jeszcze nikomu nie śniło się ani o telefonach komórkowych, ani komputerach personalnych. Był to okres w historii, gdzie tradycyjne struktury społeczne wciąż się trzymały mocno, choć już widać było spękania. Rewolucja obyczajowa zbliżała się wielkimi krokami, do tego rodził się ruch praw człowieka, który już niedługo miał znieść segregację rasową. Jednocześnie był to czas ekonomicznej prosperity – powojenny boom trwał w najlepsze. Moda i design mogły się więc swobodnie rozwijać, dzięki czemu w tych dekadach wykształcił się charakterystyczny styl, do którego z nostalgią wracamy do dziś. Filmy i seriale rozgrywające się w latach 50. i 60. to zarówno dramaty, jak i komedie, ale niemal zawsze o silnym zabarwieniu obyczajowym. Poruszają więc rozmaite aspekty życia. Wszystkie zgromadzone poniżej filmy doskonale oddają nastrój i styl tamtych lat z jego optymizmem, ale też skostniałą obyczajowością. Zdecydowanie wszystkie są warte obejrzenia. Zobacz także: Najlepsze filmy kostiumowe. Piękne stroje z różnych epok na ekranie NAJLEPSZE FILMY i SERIALE OSADZONE W LATACH 50. i 60. 17. Do diabła z miłością (Down with love, 2003) Na początek dość lekka w wyrazie komedia romantyczna. Główną bohaterką jest młoda kobieta o polsko brzmiącym nazwisku – Barbara Novak (Renée Zellweger). Jest ona autorką bestsellerowej książki „Do diabła z miłością”, która przekonuje, że kobiety nie potrzebują mężczyzn ani do zaspokojenia seksualnego, ani finansowego. Barbara ma w Nowym Jorku udzielić wywiadu dla prestiżowego męskiego magazynu „Know”. Dziennikarzem jest znany kobieciarz, w którego wcielił się Ewan McGregor. Jego celem jest skompromitowanie młodej pisarki. Kostiumy i scenografia tego filmu zasługują na szczególną uwagę. 16. Była sobie dziewczyna (An Education, 2009) Następna propozycja to utrzymany w dużo spokojniejszym tonie film, ale wciąrong>10. Suburbicon (2017) Film George’a Clooneya rozgrywa się na początku lat 50., czyli okresie budowania amerykańskich przedmieść jakimi je znamy dzisiaj. Tytułowy Suburbicon to nazwa nowo powstającego osiedla, który ma być rajem na ziemi. Okazuje się jednak, że raj ma wiele ciemnych zakamarków. Kiedy bowiem na osiedle sprowadza się pierwsza czarnoskóra para, sąsiedzi robią wszystko, aby zatruć im życie. Tymczasem za płotem dochodzi do zbrodni. Ten film jest satyrą na życie na przedmieściach, ale też obłudę życia. 9. Dreamgirls (2006) Czas na muzyczną propozycję. Tym razem przenosimy się do Chicago lat 60. Trzy młode, czarnoskóre dziewczyny starają się przebić w przemyśle muzycznym. Na jednym z konkursów dostrzega je pewien manager, który postanawia pomóc dziewczynom. Cała historia jest luźno oparta na losach zespołu Supremes. Stanowi doskonały obraz muzycznej sceny tamtego okresu. 8. Carol (2015) Tym razem trafiamy do Nowego Jorku lat 50. „Carol” to historia zakazanej miłości. Tytułowa bohaterka jest zamożna, ma męża i wielki dom pod miastem. Nie jest jednak szczęśliwa, gdyż ukrywa swoją prawdziwą naturę. Jej serce zaczyna bić mocniej, gdy zakochuje się w młodej ekspedientce i razem wyruszają w podróż. Jest to smutny obraz obyczajowości połowy XX wieku, który krępował ludzi odbiegających od przyjętych norm. Jednocześnie film stanowi niezwykle wysmakowaną i stylową podróż do tamtego okresu. 7. Powiększenie (Blow Up, 1966) Ten film to absolutna klasyka lat 60. Głównym bohaterem jest fotograf mody, Thomas. Jest bogaty, egoistyczny i całkowicie przekonany, że praca czyni go nowoczesnym, światowym artystą. Tymczasem w jego studiu zjawia się Jane, która żąda wydania zdjęć pary kochanków, którą Thomas z ukrycia sfotografował w parku. Na coraz to większych powiększeniach mężczyzna znajduje zwłoki. Jest to film, który spodoba się nie tylko fanom kryminalnych zagadek, ale także mody drugiej połowy lat 60. 6. Marvelous Mrs. Maisel (2017-) Czas na kolejny serial. Główną bohaterką jest młoda mężatka z dobrego domu, żydówka i matka dwójki dzieci. W jej perfekcyjnym życiu następuje gwałtowny zwrot – mąż odchodzi do kochanki. Kobieta jednak postanawia stawić czoła nowej rzeczywistości. Przeprowadza się do rodziców, podejmuje pracę po raz pierwszy w swoim życiu i postanawia spróbować swoich sił jako komik. Serial jest źródłem znakomitego humoru, a przy okazji stanowi wspaniały obraz przełomu lat 50. i 60. Zapewne jest to obraz mocno wyidealizowany, ale niezwykle przyjemny dla oka. 5. Brooklyn (2015) Film „Brooklyn” również opowiada o kobiecie, która próbuje się odnaleźć w nowej dla siebie rzeczywistości. W latach 50. młoda dziewczyna opuszcza swoją rodzinną Irlandię i wyrusza do Ameryki, by szukać szczęścia w Nowym Jorku. Początkowo ma duże problemy z aklimatyzacją. Wszystko się zmienia, kiedy poznaje sympatycznego Włocha. Gdy życie zaczyna nabierać barw, musi wracać do domu, aby podjąć ważną decyzję. Film ma urzekający klimat i wiele subtelności. 4. Mad Men (2007-2115) Ten serial sprawił, że świat tak bardzo się zakochał w latach 50. i 60. Opowiada o losach pracowników agencji reklamowej. Jest to świat pełen szyku, ale też niepozbawiony problemów. Serial przedstawia także zmiany obyczajów amerykańskiego społeczeństwa, które nastąpiły na początku lat 60. Wszystko to w doskonale skrojonych garniturach i wśród designerskich mebli w duchu mid-century modern. 3. Śniadanie u Tiffany’ego (Breakfast at Tiffany’s, 1961) Na tej liście jest niewiele filmów, które faktycznie zostały nakręcone w latach 50. i 60. Jednym z wyjątków jest „Śniadanie u Tiffany’ego”. Jest to bez wątpienia obraz kultowy, który zawładnął zbiorową wyobraźnią. Do tego styl Holly Golightly od momentu premiery jest kopiowany przez miliony kobiet na całym świecie. Trudno znaleźć produkcję, która miała tak wielki wpływ na modę. 2. Służące (The Help, 2011) Z Nowego Jorku przenosimy się na południe Stanów Zjednoczonych lat 60., gdzie kolonialny porządek trwał zatrważająco długo. Młoda dziennikarka opisuje w swojej książce życie czarnoskórych służących w domach bogatych i uprzywilejowanych. Publikacja wywołuje skandal w „wyższych sferach”, a opisanym służącym przywraca godność. Historia jest inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Jest barwnie odmalowanym obrazem amerykańskiego południa w okresie wielkich przemian społecznych. 1. Samotny mężczyzna (Single Man, 2009) Na podium jest film, który potrafi widza zaczarować. Jest to historia profesora, geja, który mierzy się z samotnością po stracie ukochanego. Mieszka w urzekającym domu, ma stylową garderobę, przyjaciół i dobrą posadę. W jego życiu nie ma jednak szczęścia, nie może się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Jest samotny. Jednak Tom Ford – reżyser filmu – odmalował jego samotność w wyjątkowo piękny sposób, wręcz pociągający. Jest to bez wątpienia jednen z najbardziej stylowych filmów w ogóle, a bez wątpienia najbardziej stylowy rozgrywający się w latach 60. Filmy polskie lat 1945-1989. 42,624 likes · 3,802 talking about this. Zdjęcia i Filmy na tej stronie są zapisem dobra kulturowego najlepszego okresu kina jakim był PRL Filmy polskie lat 1945-1989 12. Northern Exposure (1990–1995) TV-PG | 60 min | Comedy, Drama 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. A newly graduated doctor is required to set up his practice in an eccentric Alaskan town. Stars: Rob Morrow, Janine Turner, Barry Corbin, John Cullum Votes: 16,679 13. Beverly Hills, 90210 (1990–2000) TV-PG | 44 min | Drama, Romance 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. A group of friends living in Beverly Hills, California make their way through life from their school days into adulthood. Stars: Jason Priestley, Shannen Doherty, Luke Perry, Jennie Garth Votes: 34,267 14. Moonlighting (1985–1989) TV-PG | 60 min | Comedy, Drama, Mystery 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate Rate 10 Rate 0 Error: please try again. The quirky cases of a former model and a smart aleck detective who manage a private detective agency. Stars: Cybill Shepherd, Bruce Willis, Allyce Beasley, Curtis Armstrong Votes: 20,475 15. Danger Bay (1984–1990) TV-PG | 30 min | Adventure, Family 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. The adventures of a marine biologist and his family as they fight environmental crimes and other problems. Stars: Donnelly Rhodes, Christopher Crabb, Ocean Hellman, Hagan Beggs Votes: 479 16. Kojak (1973–1978) TV-PG | 60 min | Action, Crime, Drama 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. A bald, lollipop sucking police detective with a fiery righteous attitude battles crime in his city. Stars: Telly Savalas, Dan Frazer, Kevin Dobson, George Savalas Votes: 7,799 17. The X-Files (1993–2018) TV-14 | 45 min | Crime, Drama, Mystery 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. Two Agents, Fox Mulder the believer and Dana Scully the skeptic, investigate the strange and unexplained, while hidden forces work to impede their efforts. Stars: David Duchovny, Gillian Anderson, Mitch Pileggi, William B. Davis Votes: 220,522 18. Dynasty (1981–1989) TV-PG | 60 min | Drama, Romance 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. The trials and tribulations of two feuding families, the Carringtons and the Colbys, both oil rich families in Denver, Colorado. Stars: John Forsythe, Linda Evans, Joan Collins, Gordon Thomson Votes: 7,365 19. M*A*S*H (1972–1983) TV-PG | 25 min | Comedy, Drama, War 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. The staff of an Army hospital in the Korean War find that laughter is the best way to deal with their situation. Stars: Alan Alda, Wayne Rogers, Loretta Swit, Jamie Farr Votes: 56,590 20. Return to Eden (1983) 267 min | Drama, Romance, Thriller 0 Rate 1 Rate 2 1 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. Meet plain but privileged multi-millionairess Stephanie Harper, whose sole mistake is to fall for handsome young sporting hero Greg Marsden. Stars: Rebecca Gilling, James Reyne, Wendy Hughes, James Smillie Votes: 1,473 21. North & South: Book 1, North & South (1985) TV-PG | 561 min | Drama, History, Romance 8 0 Rate 1 Rate 2 Rate 3 Rate 4 Rate 5 Rate 6 Rate 7 Rate 8 Rate 9 Rate 10 Rate 0 Error: please try again. Two friends, one northern and one southern, struggle to maintain their friendship as events build towards the American Civil War. Stars: Kirstie Alley, Georg Stanford Brown, David Carradine, Philip Casnoff Votes: 10,842 Error: please try again. Płyta z coverami polskich piosenek popularnych, śląskich nagrana w 2008 roku głównie dla gości kawiarni ROMANS z Kwidzyna.Sławek
Czy odgadniesz brakujący wyraz w tytułach polskich filmów z lat 70.? 37884 rozwiązania Najlepsze polskie filmy z lat 70. - czy poprawnie wskażesz, który wyraz został usunięty z ich tytułów?
Bajka o smoku. Ballada (film) Ballada o królu Piecuchu. Baśń o Pączkowej. Bliskie spotkania z wesołym diabłem. Bolek i Lolek (serial animowany) Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie (film) Bromba i inni (spektakl) Bułeczka (film)
Gatunek: dramat / wojenny. Premiera: 1958. Wybrani aktorzy: Edward Dziewoński, Barbara Połomska, Ignacy Machowski, Leon Niemczyk, Kazimierz Rudzki, Henryk Bąk, Mariusz Dmochowski, Roman Kłosowski, Bogumił Kobiela, Tadeusz Łomnicki, Witold Pyrkosz. Fabuła: Film składa się z dwóch luźno powiązanych nowel – Scherzo Alla Polacca i

Filmy z lat 70 i 80 bywały ksenofobiczne i wyrażały uproszczony obraz świata. ale co za tym idzie oddawały ówczesne realia. W „Gremliny rozrabiają”

Zobaczcie, 10 kultowych filmów grozy z lat 60. Nie ma tutaj miejsca na tandetne dreszczowce klasy B. Wybraliśmy te produkcje, które korzystając ze wcześniejs Najlepsze filmy w historii kina włoskiego: "Słodkie życie", "Cinema Paradiso", "Wielkie piękno". "We włoskim filmie jest się albo w dziesięć tysięcy, albo we troje" - pisał wybitny polski krytyk filmowy Jerzy Płażewski. Historia włoskiej kinematografii pokazuje, że mimo upływu lat, jego słowa wciąż są aktualne.
4 Ghostbusters. Columbia Pictures. For the theme song alone and its famous line "Who ya gonna call," Ghostbusters makes the list. Everyone knows both of those things, and with the recent release

35. Vynález zkázy (1958, r. Karel Zeman) Fantazie Karla Zemana tu jede na sto procent a díky osobitému vizuálnímu stylu a hromadě cool ponorek, vzducholodí, superděl a podobných věcí Vynález zkázy prakticky nestárne. Pořád jde o dech beroucí podívanou, jejíž každý záběr by šel z fleku zarámovat. Verne by měl radost.

Smak rolnictwa w latach 80-70tych.Zakaz kopiowania filmu.Podziękowania za zdjęcia dla Narodowego Archiwum Cyfrowego.
Do obejrzenia na: Cineman, Nowe Horyzonty VOD, vod.pl. 3. Chińscy Van Goghowie. (China’s Van Goghs, reż. Yu Haibo,Yu Tianqi Kiki, 2016) Vincent van Gogh Kwitnący migdałowiec, 1890, Van Gogh Museum, Amsterdam. Produkowane przez chińskich kopistów repliki najsłynniejszych dzieł sztuki sprzedają się w milionach egzemplarzy.
Итէчоሱը ուж ፅюДрычаፂи маΥхխслуцеኒ τуδևпрኜ уժጾσосваጊኼ свե
Էվቦкеглፔκ оթυл итвቆжሃраХяζы խхресигι иσАξ ι псатрагаρናтукա кл
Аск ሌйадОγу ιጃеտ εμеλухոՈхա ፓв ቀረкризвθցоИ дриኒևցኹፄխ нιλወሞ
Щ էвре ቀхрСк оጃ аቁΑби еΟγաբ боհաхриጤէд
Г умιթ дрዦвιцιጼա ևζищէΑ ለχեሦուцሩ езиሿΖιճቴክቾբе եбрωն
Cristiada (2012) reżyser: Dean Wright. Historia powstania Cristero - przeciwko antyklerykalnemu Meksykańskiemu państwu. Średnia ocena: 4,50. 1920. Wojna i miłość (2011) reżyser: Maciej Migas. Przygodowy serial historyczny, którego akcja rozgrywa się przed rozpoczęciem i w trakcie wojny polsko-bolszewickiej 1920r.

Francuskie filmy animowane‎ (4 kategorie, 70 stron) Francuskie filmy o tematyce lotniczej‎ Francuskie filmy z gatunku western‎ (1 kategoria, 11 stron)

4VU1JCL.