Żeby Twój koń czuł się szczęśliwy, a między Wami wytworzyła się swoista więź, musisz poświęcać mu sporo czasu. Po jakimś czasie koń zacznie Cię poznawać po głosie, przyzwyczai się do Twojego dotyku. Taką więź można tworzyć chociażby podczas zabiegu pielęgnacyjnego, jakim jest czyszczenie. Ma to także bardzo duże znaczenie dla dobrego stanu zdrowia konia. Poprzez szczotkowanie usuwanie z sierści wszelkich zabrudzeń (kurzu, tłuszczu) udrożnia pory znaj-dujące się na skórze, co umożliwia i ułatwia pocenie się. Czyszczenie ma także właściwości podobne do masa-żu wspomagającego i poprawiającego krążenie krwi. Jeżeli podchodzisz do tej czynności z precyzją i wykonujesz ją bardzo dokładnie, z łatwością będziesz mógł zauważyć wszelkie niepo-kojące zmiany czy stany chorobowe skóry. Do codziennej pielęgnacji po-trzebujesz kompletnego zestawu szczotek do sierści, włosów ogona i grzywy oraz do kopyt. * Zgrzebło gumowe lub plastikowe (iglak) usuwa zaklejki z błota, potu i brudu oraz rozczesuje sierść. Iglaka nie stosuj nigdy do czesania grzywy i ogona, ponieważ wyrywa włosy. Zgrzebła gumowe znacznie lepiej niż plastikowe iglaki sprawdzają się w okresie wiosennym, kiedy koń linieje, gubiąc zimowe futro, ponieważ nie gromadzą się w nim włosy. Leżenie konia na brudnej ściółce powoduje powstawanie uporczywych zaklejek. Do ich usuwania niezastąpiony jest iglak. * Szczotka włosiana (włosianka) ma gęste, krótkie, miękkie, naturalne włosie. Zbiera kurz z powierzchni sierści oraz usuwa brud z jej głębszych obszarów, zarazem masując skórę. W trakcie czyszczenia konia dobrze jest kilkakrotnie oczyścić ją o iglak lub słu-żące specjalnie do tego celu zgrzebło metalowe (nie czyść nim konia!). * Szczotka z plastikowym włosiem lub ryżowa świetnie nadaje się do rozczesywania ogona i grzywy, ponieważ dokładnie wyczesuje z nich brud i nagromadzone błoto, zarazem nie wyrywając włosów. Szczotka tego samego rodzaju może także służyć do czyszczenia powierzchni kopyta na mokro. Należy pamiętać, żeby nie stosować tej samej szczotki do czesania włosów i czyszczenia kopyt. * Kopystka służy do czyszczenia po-deszwy kopyta. Do tego zabiegu trzeba przykładać bardzo dużą wagę i wykonywać go niezwykle starannie. Należy wyczyścić całą powierzchnię spodnią kopyta, a w szczególności rowki przy strzałce. Obecność ciała obcego w kopycie (kamienie, gwoździe, szkło) może powodować długotrwałe i ciężkie do wyleczenia kulawi-zny. Dodatkowo podczas czyszczenia kopyt można ocenić ich stan. Sprawdź dokładnie, czy kopyto nie gnije (jeśli tak, posmaruj je od spodu dziegciem) oraz czy nie pęka (wtedy zastosuj smary nawilżające). * Szczotka do czyszczenia głowy konia wykonana jest z bardzo mięk-kiego, koziego włosia. Pielęgnacja głowy jest niezwykle ważna, trzeba się nią zajmować często i dokładnie. Ale to nie wszystko, czego potrzebujesz do pielęgnacji konia. Niezbędne są także różne smary, maści, oleje do kopyt, a w okresie letnim środki odstraszające owady. Potrzebny jest także szampon do kąpania konia oraz mniej niezbędne, ale bardziej ekskluzywne odżywki do sierści i włosów ogona i grzywy * Dziegieć (smoła brzozowa lub bukowa) ma właściwości bakteriobójcze i wysuszające, dlatego stosowany jest u koni na gnijące kopyta. Zapobiega rozwojowi drobnoustrojów, które wpływają destrukcyjnie na podeszwę kopyta. U konia stojącego na wilgotnym podłożu, które powoduje rozmiękczanie rogu kopyta, smarowanie dziegciem powinno odbywać się dwa razy w tygodniu. Preparat należy nakładać na dokładnie oczyszczoną powierzchnię podeszwy i strzałki kopyta. Trzeba pamiętać, że zbyt częste stosowanie powoduje przesuszanie kopyta, co może spowodować jego pękanie. * Siny kamień (siarczan miedzi, Cu-SO4) to chemiczny związek nieorganiczny, który posiada silne właściwości wysuszające. Stosowany jest na gnijące strzałki w kopytach. Można go kupić w formie jasnoniebieskich kryształków lub żelu. Siarczan w formie stałej wsypujemy w gnijący, oczyszczony rowek przystrzałkowy, następnie za pomocą kopystki wgniatamy w rowek watę, żeby zapobiec wypadaniu lekarstwa, na samym końcu smarujemy podeszwę kopyta dziegciem. Siny kamień w żelu jest znacznie łatwiejszy i wygodniejszy w użyciu. Nakłada się go codziennie za pomocą pędzelka aż do całkowitego wyleczenia kopyta. * Smar do kopyt może być stoso-wany do codziennej pielęgnacji kopyt, chroniąc je przed szkodliwym działaniem bakterii, nawilżając i nadając zdrowy wygląd. Należy pamiętać, że smary nawilżające i natłuszczające nie powinny być stosowane w momencie, gdy koń wypuszczony jest na padok, na którym trawa jest mokra czy wilgotna od deszczu. W takich warunkach kopyta same pobierają z otoczenia odpowiednią dawkę wilgoci. Jeżeli nasmarujemy je smarem, zaburzymy naturalny system nawilżania kopyta. Jeżeli kopyta mają tendencje do pękania, należy kupić specjalny smar silnie nawilżający i uelastyczniający róg kopyta. * Szampon dla koni stosuje się podczas kąpieli. Na rynku dostępna jest bardzo szeroka gama produktów z tej kategorii. Możesz dopasować je-go rodzaj zależnie od potrzeb konia, zatem istnieje możliwość kupienia szamponu odstraszającego owady (zawiera olejek herbaciany), z kolagenem (ma właściwości regenerujące, działa łagodząco i zapobiega pękaniu naskórka), z dziegciem (łagodzi swędzenie, ma właści-wości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne i przeciwpasożytni-cze), nabłyszczający i zmiękczający włosy, dla koni siwych, profilaktyczno-leczniczy (posiada właściwości przeciw-bakteryjne, przeciwgrzybiczne i przeciwpasożytnicze). Pamiętaj, że podczas kąpieli nie wolno polewać głowy konia wodą z węża, tylko prze-mywać gąbką, uważając, żeby piana nie dostała się do oczu. Po umyciu konia szamponem należy go dokładnie spłukać. * Zbierak do wody stosowany jest po kąpieli do ściągnięcia z konia nadmiaru wody, co przyspiesza jego schnięcie. Urządzenie to z powodzeniem można zastąpić giętkim bacikiem * Odżywka do ogona i grzywy najczęściej dostępna jest w sprayu. Preparat ten zapobiega osadzaniu się kurzu na włosach, przeciwdziała ich zlepianiu się, nawilża, nadaje jedwabisty połysk i zdrowy wygląd, łagodzi swędzenie, zmniejsza objawy łupieżu oraz ułatwia rozczesywanie. * Balsam na otarcia stosuje się także na niewielkie zadrapania. Dzięki zawartości nagietka łagodzi ból i przyspiesza regenerację tkanek. Chroni uszkodzoną skórę przed infekcjami bakteryjnymi i grzybiczymi oraz ma właściwości przeciwzapalne i dezynfekujące. * Żel chłodzący stosuje się głównie po codziennym treningu, przy nadwy-rężeniach mięśni i ścięgien oraz w miejscach stłu-czeń. Przyspiesza regenerację zmę-czonych po wysiłku tkanek, przywraca prawidłowe krążenie krwi, przyspie-sza proces odpoczynku mięśni oraz działa relaksacyjnie. Posiada też właściwości przeciwbólowe. * Maść rozgrzewająca przeznaczona jest do sto-sowania zewnętrznego podczas leczenia urazów stawów, ścięgien i więza-deł, jak i przy nadweręże-niach mięśni oraz stanach zapalnych różnego pocho-dzenia, z dolegliwościami bólowymi. Preparaty te wykazują działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, przeciwbólowe oraz zmniejszające obrzęk. W maściach tego typu znajdują się ekstrakty z ziół takich jak arnika, szałwia, nagietek, oczar wirginijski, pieprzowiec. Po wtarciu maści nogi można opatulić owijkami. Po-zwoli to na lepsze wchłonięcie preparatu oraz dłuższe utrzymanie ciepła. * Środek odstraszający owady najczęściej jest dostępny w formie sprayu. Do stosowania w okolicy oczu najlepiej kupić preparat w formie rollonu, żelu lub maści. Niestety, podczas jazdy w upalne dni środek szybko traci swoje właściwości i po zmieszaniu się z potem konia przestaje działać. Znacznie lepiej natomiast sprawdza się w czasie, gdy koń przebywa na pastwisku. Wszystkie te preparaty są dość kosz-towne. Niektóre są niezbędne, tak jak na przykład dziegieć, inne mniej potrzebne, tak jak odżywka do grzywy i ogona, niemniej wszystkie mają na celu zapewnienie koniowi jak największego komfortu. Kolejnym sprzętem do pielęgnacji i opieki nad koniem są derki. Stosuje się je przede wszystkim w przypadku koni chorych, starych, strzyżonych oraz pracujących - aby zapobiec utracie energii i gwałtownemu wychładzaniu się mięśni po treningu. Używa się ich także do zabezpieczenia zwie-rzęcia podczas transportu. Generalnie stosuje się je dla ochrony przed wpływem niekorzystnych warunków at-mosferycznych (chłód, wiatr) i dla utrzymania właściwej temperatury ciała konia. Przed zakupem należy dokładnie zmierzyć konia, poznać długość od piersi konia do tylnej części zadu oraz od kłębu do zadu. Moż-na też podać wysokość konia w kłębie oraz określić jego budowę. Taki szczegółowy opis pomoże sprzedawcy w dobraniu odpowiedniego roz-miaru. Dobrze dopasowana derka po-winna przykrywać kłąb i sięgać ściśle nasady ogona (ale nie opinać!), przylegać do ciała w okolicy łopatek, dzięki czemu nie będzie zsuwać się do ty-łu, powinna pozostawiać luz pod szy-ją, dzięki czemu nie będzie utrudniać schylania i poruszania się. Nie może zsuwać się do tyłu, gdyż będzie uci-skać pierś konia, musi być na tyle długa, żeby zakryć boki konia, ale nie powinna zwisać zbytnio poniżej linii jego brzucha Trzeba pamiętać, że we wszystkim, co się robi, należy zachować umiar, zatem nie powinno się przesadzać ze stosowaniem derek i używać ich tylko wtedy, gdy faktycznie jest to niezbędne. Nadmierne używanie derek może spowodować spadek odporności u ko-ni, a co za tym idzie - wierzchowiec dużo łatwiej może zapadać na różne choroby. Agata Obidowicz